Nefertiti ontmoette ik voor het eerst in het Neues Museum in Berlijn. Ik was samen met een bijzondere vriendin, Lonneke. Het was 2013. De buste van Nefertiti, bewondering….. Wat was ze mooi. Ze is mij al die jaren bijgebleven, Nefertiti. Lonneke ook.
Hier is ze dan, maar niet als standbeeld, geen reconstructie met één leeg oog, nee. Nefertiti is wakker, Nefertiti leeft. Met het tekenen van Nefertiti leerde ik haar kennen als een trotse vrouw. In verbinding met het grotere geheel en haar volk. Ze was vooral ook rechtlijnig, dat was nodig in de samenleving van toen. Orde en Ontvankelijkheid. Het mannelijke en het vrouwelijke verenigd in één mens, maakte haar leiderschap stevig en succesvol.